Artikelen

‘Ik voelde me een bevrijde vogel’

‘Ik voelde me een bevrijde vogel’

Raneem (18) groeide op in Syrië en woont sinds november 2016 in Nederland. Na de vakantie gaat ze naar Havo-5….

‘Er was geen toekomst meer’

‘Er was geen toekomst meer’

Raneem (18) groeide op in Syrië, woont sinds november 2016 in Nederland en wil schrijver worden. Voor ZiO beschrijft zij haar leven. Deel 1: Syrië en de vlucht naar Turkije. ‘Toen bouwde ik geen dromen meer voor mijn toekomst, er was geen toekomst meer. Maar wij zijn een gezin die nooit opgeeft.’

‘Ik vind het fijn als ik kinderen kan helpen zich competent te voelen’

‘Ik vind het fijn als ik kinderen kan helpen zich competent te voelen’

Steeds meer mannen kiezen voor de Pabo. Willem (29) is één van hen. ‘Ik vind het een heel slecht idee om de eisen te verlagen. Ik word geen meester omdat ik kinderen zo leuk vind, maar omdat ik lesgeven leuk en belangrijk vind.’

Een pop die op je lijkt

Een pop die op je lijkt

Ellen Brudet maakt poppen waarin een kind zich kan herkennen. Zwarte poppen, maar ook poppen met Down, albinisme of vitiligo. En steeds meer poppen op bestelling met precies de aandoening die een kind heeft. ‘Onze poppen zijn een statement: “Je bent mooi en waardevol zoals je bent”.’

‘Ouders, leg die telefoon weg’

‘Ouders, leg die telefoon weg’

Kinderen ontwikkelen zich in een duet met hun ouders, die voor hen benoemen wat zij zien. Wat betekent het voor hun ontwikkeling en de relatie met hun ouders als die veel in de weer zijn met hun smartphone?

‘Een niet-perfecte vraag is beter dan géén vraag’

‘Een niet-perfecte vraag is beter dan géén vraag’

Als Milou Gevers vertelt dat haar moeder tien jaar geleden zelfmoord pleegde, valt het gesprek vaak stil. ‘Mensen weten niet wat ze moeten zeggen.’ Haar documentaire is een uitnodiging tot gesprek met kinderen die dit overkomt. Maar wat kan je wel en niet vragen?

‘Het gaat niet om wat je meeneemt, maar om wat je achterlaat’

‘Het gaat niet om wat je meeneemt, maar om wat je achterlaat’

Sascha (35) en Anjo (38), Ravi (10) en Niva (5) vormen een gezin van vier. Een gezin als ieder ander, maar wel een waar beide ouders ernstig ziek zijn. ‘We doen er alles aan om onze kinderen een veilige basis te bieden, maar het is niet makkelijk.’

‘We wisten niet hoe we ons leven weer moesten oppakken’

‘We wisten niet hoe we ons leven weer moesten oppakken’

Carlien verloor als jonge moeder binnen drie jaar haar schoonouders en haar moeder. ‘We waren kersverse ouders en volop bezig met al het nieuwe, maar werden steeds weer geconfronteerd met de dood.’

‘We hebben samen dat ene meegemaakt’

‘We hebben samen dat ene meegemaakt’

Ruim tien jaar geleden verdronk Jolanda’s dochtertje Madelon. Hoe kun je moeder zijn voor je andere kinderen, terwijl je in diepe rouw bent?

‘Het is gewoon ongeluk’

‘Het is gewoon ongeluk’

Myrthe (19) was 9 toen haar kleine zusje verdronk. Tien jaar later kijkt ze terug op die dag en op de tijd daarna.