Artikelen

‘Hoe voed ik ze op tot verantwoordelijke mensen?’

‘Hoe voed ik ze op tot verantwoordelijke mensen?’

Henk: ‘Soms moet je als ouder zeggen: daar kon je niets aan doen. En soms moet je zeggen: kijk nou eens naar je eigen aandeel. Dat is iedere keer weer zoeken en dat verschilt ook per kind. Dat is razend ingewikkeld en prachtig tegelijk.’

‘Wie ben jij?’

‘Wie ben jij?’

Annemieke: ‘Ze zijn in mij gegroeid, maar toch is het niet vanzelfsprekend duidelijk wat ze nodig hebben. Kinderen hebben er recht op dat hun ouders hen niet tot op het bot kennen.’

‘Hoe kan mijn kind bijdragen aan de samenleving?’

‘Hoe kan mijn kind bijdragen aan de samenleving?’

Wiel Veugelers: ‘Ik zie dat kinderen tegenwoordig vaak zo centraal worden gesteld dat de sociale context helemaal verdwijnt’

Hoe versterk ik hun innerlijk kompas?

Hoe versterk ik hun innerlijk kompas?

Monique: ‘Het doel van onze opvoeding is niet dat ze gelukkig worden. Dat vind ik te makkelijk. We proberen ze zo op te voeden dat ze het leven aankunnen met alles erop en er aan. All inclusive.’

‘Leer kinderen dat kleur er wél toe doet’

‘Leer kinderen dat kleur er wél toe doet’

Hoe voed je kinderen op zonder vooroordelen in een wereld met racisme? Niet door ze ‘kleurenblind’ op te voeden, maar juist door te benoemen dat mensen verschillend zijn – hoe ongemakkelijk dat soms ook voelt. Judi Mesman won de Stevinpremie met haar onderzoek naar een lastig, maar belangrijk onderwerp.

De school die kleur bekent

De school die kleur bekent

Documentaire over kinderen op een school in Londen die leren racisme bespreekbaar te maken. ‘Mijn vader heeft me geleerd dat je altijd moet vragen naar de reden waarom je wordt aangehouden en dat je altijd beleefd moet blijven en niet moet gaan schreeuwen.’

‘Vier jongeren over een jaar corona’

‘Vier jongeren over een jaar corona’

‘Ik ben meer gaan nadenken over wat goed en fout is.’ ‘Ik ben een stukje van mijn spontaniteit kwijtgeraakt.’ ‘We kregen thuis sneller ruzie, omdat we de hele tijd bij elkaar zaten.’ ‘Ik vind het fijn dat mijn moeder veel meer thuis is.’ Vier jongeren vertellen over een (ruim) jaar corona.

‘Ik heb een tweede levenskans gekregen’

‘Ik heb een tweede levenskans gekregen’

Raneem (18) groeide op in Syrië en woont sinds november 2016 in Nederland. Na de vakantie gaat ze naar Havo-5. Omdat zij tijdens de oorlog in Syrië heeft gezien dat er te weinig doktoren waren, wil zij hartchirurg worden. ‘Want het hart is het belangrijkste orgaan en ik wil mensen graag een tweede leven geven.’ Raneem houdt van fotograferen (‘vooral in de straten van Den Haag’) en wil later ook schrijver worden. Voor ZiO beschrijft zij haar leven in Syrië, de vlucht en haar nieuwe leven in Nederland.

‘Ik voelde me een bevrijde vogel’

‘Ik voelde me een bevrijde vogel’

Raneem (18) groeide op in Syrië en woont sinds november 2016 in Nederland. Na de vakantie gaat ze naar Havo-5….

‘Er was geen toekomst meer’

‘Er was geen toekomst meer’

Raneem (18) groeide op in Syrië, woont sinds november 2016 in Nederland en wil schrijver worden. Voor ZiO beschrijft zij haar leven. Deel 1: Syrië en de vlucht naar Turkije. ‘Toen bouwde ik geen dromen meer voor mijn toekomst, er was geen toekomst meer. Maar wij zijn een gezin die nooit opgeeft.’