//= get_template_directory_uri() . '/vendors/fontawesome/fontawesome/fa-regular-400.woff2' ?> //= get_template_directory_uri() . '/vendors/fontawesome/fontawesome/fa-solid-900.woff2' ?> //= get_template_directory_uri() . '/vendors/fontawesome/fontawesome/fa-light-300.woff2' ?>
De Ramadan is de vastenmaand in de islam. De Ramadan valt ieder jaar in een andere periode: steeds 10-12 dagen eerder dan in het jaar daarvóór. Het exacte begin van de Ramadan is afhankelijk van het verschijnen van de sikkel van de nieuwe maan. Dit jaar begint de Ramadan op 2 april.
Wat betekent de Ramadan voor Rahmat Nurmohamed en hoe viert hij het met zijn gezin?
‘De Ramadan betekent voor mij dat ik mij een maand lang meer bewust ben van God. Ik ben alerter op mijn gedrag en op wat ik zeg. Allemaal als aanbidding voor mijn Schepper. Dertig dagen lang eet of drink ik niet vanaf ongeveer een uur voor zonsopkomst tot zonsondergang, kuis ik mijn tong en wend ik mijn ogen af van slechte dingen. Ook wijd ik mij meer aan verplichtingen als aandacht voor mensen die ziek zijn of het verrichten van het gebed.
Dat zijn de uiterlijke activiteiten. Maar de innerlijke activiteiten zijn het belangrijkst: dat is het bewust-zijn van God. Tijdens de Ramadan train ik dat voor de rest van het jaar. Je vast uit liefde voor God. God zegt: “De geur die uit de mond van een vastende komt is mij liever dan de geur van musk.”
Ik ben in Suriname geboren en was 9 toen ik naar Nederland ging. Na mijn komst in Nederland deed ik weinig aan het geloof en ging ik op in de Nederlandse samenleving. Dat ging heel snel: er waren nog maar weinig moskeeën in 1962. En ook geen islamitische slagers, dus we gingen naar de Joodse slager, want die verkocht ritueel geslacht vlees.
Toen mijn vader overleed, heb ik uit respect voor hem 35 dagen lang de Kor’an gelezen. Toen ben ik teruggerold naar de islam. Ik was 38.
Mijn jongste kinderen zijn een jongen van 8 en een meisje van 5. Zij hoeven nog niet te vasten: bij meisjes is het min of meer gewoonte als ze gaan menstrueren en bij jongens ook zo rond die leeftijd. Wij willen hen wel het besef bijbrengen dat vasten één van de onderdelen van het geloof is.
Voorafgaand aan de Ramadan versieren we het huis met slingers en ballonnen, zodat de kinderen zien dat het feest gaat worden. Het is net als met Kerstmis: de één versiert het huis wat uitbundiger dan de ander.
De kinderen willen op hun manier met ons meedoen. Ze komen naast ons staan en gaan ook bidden. En in deze maand Ramadan zeggen ze: “wij gaan ook vasten.” Dat houden ze misschien een paar uur vol en dan willen ze eten. Dan zeg ik: “dat geeft niet, joh.” Vijf minuten is voor hen al een hele dag. In hun beleving hebben ze gevast. Je moet hen dat pleziertje niet ontnemen.
Op een speciale kalender plakken de kinderen ’s avonds de dag af met een stickertje, zodat ze de voortgang van de Ramadan kunnen zien. En deze maand zingen we liederen, of zetten we teksten uit de Kor’an op, zodat ze die kunnen horen.
En we vertellen hen verhalen: over de profeet Mohammed, vrede zij met hem, en over de andere profeten vrede zij met hen allen. Alle monotheïstische godsdiensten kennen het vasten voor je Schepper. Mozes (Mousa) vastte veertig dagen op de berg en Jezus (Iesa) vastte veertig dagen in de woestijn.’
Interview: Marijke Verduijn
Foto: Noer’s dochter Maria Yakoet bij de voor de Ramadan versierde voordeur