Belangrijke opvoedvraag

‘Bij wie kan ik ze onderbrengen?’

‘Bij wie kan ik ze onderbrengen?’

Negen jaar geleden kreeg Inge (50) borstkanker. Na een zware operatie pakte ze haar leven weer op. Net toen ze alleen voor de opvoeding van haar kinderen was komen te staan, kwam de ziekte terug. Dit keer met uitzaaiingen. ‘Dus nu was ik echt aan de beurt. Die kinderen! Ze waren nog maar 6, 8 en 10 en ik had ze beloofd dat het voorbij was!’

‘Hoe help ik hen hun eigen weg te gaan?’ 

‘Hoe help ik hen hun eigen weg te gaan?’ 

Jaap (38) is vader van drie onstuimige kinderen. Die mogen alles denken wat ze willen en dat zeggen ook. Maar hoe geef je vrijheid vorm als je die van huis uit niet echt hebt meegekregen?

‘Hoe houden we ze heel?’

‘Hoe houden we ze heel?’

Aagje: ‘We hadden beiden het nodige uit te zoeken met onze eigen opvoeding. En we wisten allebei: je kan ze maken en breken. Dus vóór we samen kinderen kregen, hadden we het daar al veel over: hoe kunnen wij het goed doen?’

‘Hoe voed ik ze op tot verantwoordelijke mensen?’

‘Hoe voed ik ze op tot verantwoordelijke mensen?’

Henk: ‘Soms moet je als ouder zeggen: daar kon je niets aan doen. En soms moet je zeggen: kijk nou eens naar je eigen aandeel. Dat is iedere keer weer zoeken en dat verschilt ook per kind. Dat is razend ingewikkeld en prachtig tegelijk.’

‘Wie ben jij?’

‘Wie ben jij?’

Annemieke: ‘Ze zijn in mij gegroeid, maar toch is het niet vanzelfsprekend duidelijk wat ze nodig hebben. Kinderen hebben er recht op dat hun ouders hen niet tot op het bot kennen.’

‘Hoe kan mijn kind bijdragen aan de samenleving?’

‘Hoe kan mijn kind bijdragen aan de samenleving?’

Wiel Veugelers: ‘Ik zie dat kinderen tegenwoordig vaak zo centraal worden gesteld dat de sociale context helemaal verdwijnt’

Hoe versterk ik hun innerlijk kompas?

Hoe versterk ik hun innerlijk kompas?

Monique: ‘Het doel van onze opvoeding is niet dat ze gelukkig worden. Dat vind ik te makkelijk. We proberen ze zo op te voeden dat ze het leven aankunnen met alles erop en er aan. All inclusive.’