Kind en verdriet

Kind in rouw: een dekentje, warme melk, betekenisvolle activiteiten en praten op allerlei soorten momenten

Kind in rouw: een dekentje, warme melk, betekenisvolle activiteiten en praten op allerlei soorten momenten

“Als jouw deur dicht is, wil dat dan zeggen dat je het lastig hebt, maar toch graag wil dat ik…

‘Bij rouw vaart iedereen z’n eigen bootje’

‘Bij rouw vaart iedereen z’n eigen bootje’

Twintig jaar geleden stierf haar achtjarige neefje Teun. Helemaal onverwacht. Ze woonden in hetzelfde dorp – een van haar dochters…

‘Een niet-perfecte vraag is beter dan géén vraag’

‘Een niet-perfecte vraag is beter dan géén vraag’

Als Milou Gevers vertelt dat haar moeder tien jaar geleden zelfmoord pleegde, valt het gesprek vaak stil. ‘Mensen weten niet wat ze moeten zeggen.’ Haar documentaire is een uitnodiging tot gesprek met kinderen die dit overkomt. Maar wat kan je wel en niet vragen?

‘Het gaat niet om wat je meeneemt, maar om wat je achterlaat’

‘Het gaat niet om wat je meeneemt, maar om wat je achterlaat’

Sascha (35) en Anjo (38), Ravi (10) en Niva (5) vormen een gezin van vier. Een gezin als ieder ander, maar wel een waar beide ouders ernstig ziek zijn. ‘We doen er alles aan om onze kinderen een veilige basis te bieden, maar het is niet makkelijk.’

‘We wisten niet hoe we ons leven weer moesten oppakken’

‘We wisten niet hoe we ons leven weer moesten oppakken’

Carlien verloor als jonge moeder binnen drie jaar haar schoonouders en haar moeder. ‘We waren kersverse ouders en volop bezig met al het nieuwe, maar werden steeds weer geconfronteerd met de dood.’

‘We hebben samen dat ene meegemaakt’

‘We hebben samen dat ene meegemaakt’

Ruim tien jaar geleden verdronk Jolanda’s dochtertje Madelon. Hoe kun je moeder zijn voor je andere kinderen, terwijl je in diepe rouw bent?

‘Het is gewoon ongeluk’

‘Het is gewoon ongeluk’

Myrthe (19) was 9 toen haar kleine zusje verdronk. Tien jaar later kijkt ze terug op die dag en op de tijd daarna.

‘Onderken je eigen ongemak’

‘Onderken je eigen ongemak’

Marcelle de Bruin doet onderzoek onder jongeren die heel dichtbij de dood meemaakten en het ongemak daarover bij volwassenen. Ze weet daar zelf ook ervaring mee. ‘Laat merken dat je het kind ziet in zijn chaos of verdriet.’ Er is heel veel ruimte.