//= get_template_directory_uri() . '/vendors/fontawesome/fontawesome/fa-regular-400.woff2' ?> //= get_template_directory_uri() . '/vendors/fontawesome/fontawesome/fa-solid-900.woff2' ?> //= get_template_directory_uri() . '/vendors/fontawesome/fontawesome/fa-light-300.woff2' ?>
Het Wekenfeest gaat terug op het verhaal van Ruth, in het Bijbelboek Ruth. Het boek Ruth verhaalt hoe de joodse vrouw Naomi samen met haar man en twee zonen wegtrekt uit Israël, als daar een hongersnood dreigt.
In het nieuwe land trouwen beide zonen met een meisje uit dat land. Als kort achter elkaar haar man en beide zonen sterven, nog voordat er kleinkinderen zijn, wil Naomi maar één ding: terug naar Israël.
Haar schoondochters Orpa en Ruth brengen haar tot de grens. Daar neemt Orpa afscheid, maar Ruth wil per se met Naomi mee.
Naomi vindt dat ook Ruth terug moet gaan en een nieuwe man moet zoeken, maar Ruth weigert met de woorden ‘Uw land is mijn land en uw volk is mijn volk’. Toen Stef Bos voor zijn geliefde verhuisde naar Zuid-Afrika, herkende hij die woorden. Hij schreef er het Lied van Ruth over:
Omdat Ruth als vreemdelinge bereid was te gaan leven volgens de voorschriften van de Thora, wordt haar verhaal in de synagoge voorgelezen tijdens het Joodse Wekenfeest. Het Wekenfeest is een dubbel feest: een oogstfeest én een dankfeest voor de Tien Geboden, die Mozes van God kreeg op de berg Sinaï.
Het Wekenfeest valt 50 dagen na Pesach (Pasen). Op Pesach vieren de joden de fysieke bevrijding uit de slavernij in Egypte, op het Wekenfeest vieren zij hun geestelijke bevrijding – doordat God hen de Thora gaf: de Wet.
Tijdens de eerste nacht van het Wekenfeest blijven de gelovigen op en lezen zij in de Thora, waarna zij het Ochtendgebed bidden De synagoge en de kamers thuis worden versierd met planten, bloemen en blaadjes en iedereen draagt witte kleding.
En hoe ging het verder met Ruth?
Terug in Israël blijkt de buitenlandse schoondochter een zegen voor Naomi: zij onderhoudt haar schoonmoeder door op een veld het achtergebleven koren te rapen. Het verhaal eindigt positief: de landeigenaar trouwt met Ruth, ze krijgen kinderen (en Naomi kleinkinderen!) en Ruth wordt de betovergrootmoeder van koning David.
Ek is n vreemde hier
Ek het my land gelos
Ek het jou pad gekruis
Ek het jou spoor gevolg
Jy het gese gaan terug
Moe nie op my vertrou
Maar jy s n deel van my
Wat doen ek sonder jou
En ek weet die toekoms is onseker
En die donker is digby
En ek weet ons wag n lang reis
Reg deur die woestyn
Maar jou land is my land
Jou volk is my volk
Jou taal is my taal
Jouw God is my God
Jou droom is my droom
Jou pad is my pad
Jou toekoms my toekoms
Jou hart in my hart
Ek weet jou volk is bang
Voor ons wat anders is
Maar ek sal brugge bou
Daar waar die afgrond is
En ek sal terugverlang
Wanneer die wind sal waai
Wat uit die suide kom
Van my geboorte grond
Maar ek sal sterk wees
En ek sal oorleef
Want ek wil naas jou staan
Al sal dit moeilyk wees
Maar jou land is my land
Jou volk is my volk
Jou taal is my taal
Jouw God is my God
Jou droom is my droom
Jou pad is my pad
Jou toekoms my toekoms
Jou hart is my hart
My deel is jou deel
My brood is jou brood
Jou lewe is my lewe
Jou dood is my dood
En wanneer die donker kom
En jou mense my ontwyk
Sal ek my liefde gee
Totdat die haat verdwyn
Want jou huis is my huis
Jou angs is my angs
Jou stilte my stilte
Jou land is my land